Drodzy Nauczyciele,

            W życiu każdego człowieka bywają różne chwile: i te usłane różami, i te mniej przyjemne. Dzień pożegnania z kowalską Królówką , choć ma nietypową formę, wywołuje w naszych sercach całą gamę uczuć: od smutku i przygnębienia po radość i dumę. Prawdą jest, że w naszej kowalskiej Królówce zawsze było... jakoś inaczej... wyjątkowo, dlatego kiedy sobie pomyślimy, że to właśnie dziś nadszedł  czas pożegnania ze szkołą, jest nam po prostu przykro.

       Przez trzy lata w murach naszego Liceum zdążyliśmy stworzyć więzy ze społecznością szkolną, jak również wrosnąć w to miejsce.  Przywiązaliśmy się  do naszego miasteczka i do Was, Drodzy Nauczyciele. To Wy wraz z naszymi rodzicami otoczyliście nas opieką, zapewniliście  poczucie bezpieczeństwa, stworzyliście nam tę niepowtarzalną atmosferę, nauczyliście nas operować nie tylko podręcznikami, ale przede wszystkim „kulturą, sumieniem i uczuciami”. Mówi się, że to  matura jest egzaminem dojrzałości, jednak Wy niejednokrotnie powtarzaliście, że to życie będzie prawdziwym testem. Gwarantujemy, że Wasza i nasza praca nie poszła na marne, że jesteśmy gotowi do egzaminu dojrzałości, że warto było przetrwać wszystkie najtrudniejsze chwile.

         Dzisiaj nadszedł dla nas czas  opuszczenia szkolnych murów. Chwila ta zamyka  młodzieńczy rozdział w naszym życiu, jednak wspomnienia, które wiążemy z  tą placówką i Wami  "nie wszystek umrą". Nigdy nie zapomnimy Was jako nauczycieli, ale przede wszystkim jako ludzi. Będziemy pamiętać, zacięcie kobiety, która z całą paletą emocji i wypiekami na twarzy tłumaczyła nam "coś o jakiejś lekturze". Z zapamiętaniem tych treści może być różnie... ale Pani autentyczność, szczerość, po prostu osobowość będziemy pamiętać na pewno. Zapadnie nam w pamięci również spokojny, a zarazem surowy ton, który niejednokrotnie słyszeliśmy podczas lekcji matematyki. Nie zawsze tłumaczył on zasady matematyczne, wiele razy dotykał  zasad życia, które ciężko było nam wbić do głów, ponieważ wielokrotnie mieliśmy problemy z zapamiętywaniem... różnych rzeczy, jednak poznaliśmy najlepszy sposób na zapamiętywanie: "użyjcie trochę wyobraźni, nauką trzeba się bawić". Gdy byliśmy już zmęczeni odgrywaniem  różnorakich ról, zawsze mogliśmy liczyć na "bratnią duszę" organizującą: kalambury, quizy, turnieje. Dzięki tym zabawom uświadomiliśmy sobie, ile trudu należy włożyć w ich  przygotowanie.  Owocem tychże wspólnych inicjatyw są niezapomniane, piękne wspomnienia. Pamiętamy jednak i zapamiętamy na długo, że z tego raju, bardzo szybko schodziliśmy na ziemię, ponieważ ktoś ciągle powtarzał: "są rzeczy ważne i ważniejsze", dlatego kiedy wszyscy w piękną pogodę celebrowali Święta Majowe, my dumnie kroczyliśmy z  flagą Polski. Pod niejedną parą wpatrzonych w nas oczu przełamywaliśmy swoje bariery: recytując, śpiewając, czy wcielając się w różne role  na akademiach. Nic nie wyszłoby z naszej pracy, gdyby nie Wasze szczere zaangażowanie, które zawsze dostrzegaliśmy. Zauważyliśmy także, że w naszej szkole nigdy nie spotkaliśmy się z przejawami faworyzowania kogokolwiek  - nie było podziału na "równych i równiejszych". Wszyscy dostaliśmy tę samą szansę.

       Chcielibyśmy Wam podziękować: za wsparcie, za przekazaną nam wiedzę  i wpojone wartości,  za wszystkie życiowe drogowskazy, za to, że sprawiliście, że w szkole czuliśmy się jak w domu.

            Szczególnie chcielibyśmy wyróżnić naszą niezawodną, wiecznie uśmiechniętą wychowawczynię. To właśnie Pani dawała nam najlepsze rady, przekazując najważniejsze wartości. Wspierała nas Pani w trudnych momentach. Nigdy nas Pani nie krytykowała, a starała się nas zrozumieć, niczym druga mama. Wspólnie wychodziliśmy z największych opresji, rozwiązując każdy  problem. My - uczniowie zaciągnęliśmy u Pani dług, nie do spłacenia, ponieważ to co dawała nam Pani każdego dnia, jest bezcenne. Nasze słowa podziękowania są "w podzięce za dar najpiękniejszy, za wiedzę i serce".

                Dzisiejsza chwila, to także czas na przeprosiny. Zdajemy sobie sprawę, że niejednokrotnie Was zawiedliśmy- „przepraszamy”. Mamy jednak nadzieję, że znacznie bardziej  w Waszej pamięci zapisały się dobre chwile.                                                                            

                                                          Z serdecznymi pozdrowieniami,

 Absolwenci Liceum Ogólnokształcącego im. Królowej Jadwigi w Kowalu z 2020r.